تاریخچه ی میکاپ چیست؟ تاریخچه ی لوازم آرایشی چه بوده است؟ اولین شرکت لوازم آرایشی چه بوده است؟ آیا در زمان باستان هم آرایش می کردند؟ در تاریخ چه کسانی اولین بار آرایش می کردند؟ پاسخ سوالات شما اینجاست.
امروزه آرایش و لوازم آرایشی جزیی جدا ناپذیر از زندگی همه شده است. یکی از خرید های متداول افراد خرید لوازم آرایش است. شاید برای شما سوال شده باشد که تاریخچه ی آرایش کردن و لوازم آرایشی چیست؟ ما دراین باره مطلبی نوشته ایم.
مصر باستان
اولین استفاده از محصولات آرایشی اولیه گفته شده که به مصریان باستان برمی گردد. بسیاری از مقبره های مصر حاوی ظرف های آرایشی و کیت ها بودند. کلئوپاترا از رژ لب استفاده می کرده که رنگ آن را از سوسک های کارمین آسیاب شده به دست می آوردند ، همچنین زنان دیگر برای رنگ آمیزی لب های خود از خاک رس مخلوط با آب استفاده می کردند.
بیشترین مورد استفاده مصریان باستان از سرمه بود. چه مردان و چه زنان در زیر چشم اطراف چشم و همچنین برای مژه و ابرو از سرمه استفاده می کردند. سرمه ی آنها، مخلوطی از فلز، سرب، مس، خاکستر و بادام سوخته بوده. استفاده زیاد از سرمه به منظور دفع چشم بد و ارواح خطرناک بود و همچنین در انحراف آفتاب شدید کویر نیز مفید بود.
در سال های اخیر، دانشمندان تشخیص داده اند که ممکن است آرایش سرمه به طور ناخواسته به مصریان در دفع بیماری های عفونی کمک کرده باشد. سرب باکتری ها را از بین می برد، اگرچه اگر طول عمر مصری ها بیشتر بود، سرب ممکن بود سرانجام آنها را نیز از بین ببرد .
قرون وسطی تا قرن 19
یونانیان و رومیان باستان نیز صورت خود را با پودرهایی ساخته شده از مواد معدنی و سنگهای روی زمین نقاشی می کردن ، اما با گذشت زمان کاملاً تاریخچه آرایش کمی رنگارنگ می شود. از قرون وسطی تا اواخر قرن نوزدهم، پوست رنگ پریده مد بود. فقط زنان روسپی و طبقات پایین جامعه جرات استفاده ازرنگ لب، گونه یا چشم خود را داشتند.
درعوض ، زنان صورت، گردن و سینه های خود را با مخلوط سرب و سرکه معروف نقاشی می کردند. الیزابت اول انگلستان، با صورت سفید و پیشانی بزرگ (سرب گیاه سیروس باعث ریزش مو می شود) کاملاً نمایانگر این ظاهر است که قرن ها محبوب بود. و اگرچه ممکن است امروزه افراد بخواهند در مورد این مد و رنجی که زنان می بردند شوخی کنند ، اما زنانی که از سیروس مبتنی بر سرب استفاده می کردند اغلب با فلج عضله مواجه شده یا می مردند.
قرن 19
در اواخر دهه 1800، عکاسی پرتره رواج یافت. مردم پس انداز می کردند و می خواستند که تصویری از خود داشته باشند، آنها قبل از عکاسی آرایش می کردند تا پررنگ و خوب دیده شوند. در این زمان آینه ها نیز مقرون به صرفه تر شدند و افراد بیشتری صاحب آینه در خانه های خود بودند.
این دو عامل در ایجاد آرایش مهم بودند، اما هیچ چیز بیشتر از تصاویر متحرک در استفاده اصلی از مواد آرایشی نقش مهمی ندارد . وقتی بازیگران برای صحنه ای چهره ی خود را تغییر می دادند، آرایش بسیار سنگینی می کردند كه به گونه ای طراحی شده بودند تا آخرین ردیف قابل مشاهده باشند.
مکس فکتور
در سال 1914، مکس فاکتور، که کلاه گیس هایی را به استودیوهای هالیوود ارائه می داد، یک کرم پودر ایجاد کرد که کیکی نمی شد یا ترک نمی خورد. این محصول هم در صفحه نمایش و هم در خارج از خانه محبوب ستاره های سینما بود و این اولین موفقیت بزرگ فاکتور در صنعت لوازم آرایشی بود.
فاکتور در ادامه باعث براق شدن لب و ترویج مداد ابرو نیز می شود و وی کلمه “آرایش” را عامه پسند می کند. در دهه 1920 ، وی با ادعای اینکه همه می توانند مانند ستاره های محبوب سینما باشند ، شروع به بازاریابی لوازم آرایش خود برای عموم مردم کرد.
اولین شرکت های لوازم آرایشی
چند سال زودتر، در سال 1915 ، تی ال ویلیامز شرکت میبلین را تأسیس کرد. خواهر ویلیامز، مابل ، راهی هوشمندانه برای جلوه دادن به مژه هایش پیدا کرد. او ژله نفت و غبار ذغال را با هم مخلوط می کرد. ویلیامز فرمول را به شکل کیک تقطیر کرد و سرانجام موفقیت بزرگی در فروش آن در بین مردم پیدا کرد.
تقریباً در همان زمان، پیشرفت های عمده ای در تولید لاک ناخن صورت گرفت. قبل از دهه 1920، مراقبت از ناخن شامل سوهان زدن ناخن ها بود و خرید ماشین به معنای خرید یک ماشین مشکی از هنری فورد بود. فورد از رنگ لاک مشکی بر روی وسایل نقلیه خود استفاده کرد زیرا این رنگ سریعتر از سایر رنگها خشک شد.
اما شرکت های دیگر برای رقابت در فرمول بندی رنگ های لاکی خشک شده سریع تری در چند رنگ مختلف درست کردند. این لاک های خشک شده سریع توسط سایر مشاغل از جمله شرکت های لوازم آرایشی انتخاب شدند. ماده اصلی این لاک ها نیترو سلولز بود که در پودر اسلحه بدون دود و دندان های مصنوعی نیز استفاده می شد.
این چارلز Revson بود که بنیانگذار Revlon بود که باعث شد لاک ناخن در ایالات متحده محبوب شود. در دهه 1950 ، Revson پیشگام برخی مبارزات تبلیغاتی برای تطبیق لاک ناخن و رژ لب بود که هنوز هم مورد ستایش قرار گرفته است. او شخصیت مشتری خود را به این محصول گره زد، به ویژه در تبلیغاتی که می کرد.
با این حال ، هنگامی که یک رژ لب ضد بوسه جدید وارد بازار شد و همه آن را تحسین فراوان کردند ،کسب و کار Revson تهدید شد. در دهه 1950، شیمی دانی به نام هزل بیشاپ فرمولی را برای رژ لب ایجاد کرد که ثابت بماند و موفقیت محصول او منجر به “جنگ های رژ لب” بین بیشاپ و شرکت رولون شد.
سرانجام، بیشاپ ثابت نکرد که به اندازه Revson کاربلد است. استی لادر نیز یک بازاریاب پرشور بود که نمونه های رایگان و هدایای کرم پوستی را که با عمویش تهیه کرده بود و سپس امپراتوری استی لادر را ساخت. کلینیک و. اوریجینز هم بعد از آن پدید آمدند. با بهبود و پیشرفت محصولات و تلاش های متقاعد کننده بازاریابی ، زنان خریدار لوازم آرایش های مختلف شدند. در طوفان قرن بیستم ، محصولاتی که امروز می شناسیم مثل رژ لب، ریمل و لاک ناخن شروع به ظهور کردند.
آرایش کردن و خرید لوازم آرایش این روزها بسیار محبوب شده و بازار لوازم آرایشی بسیار داغ و پرفروش است. تاریخچه آرایش به هزاران سال قبل باز میگردد. تمدن های مختلفی در گذشته از مواد طبیعی متنوع و فلزات سنگین برای آراستن خود استفاده میکردند. بسياري از اين مواد هنوز در لوازم آرايش امروزي وجود دارند و ميتوان آنها را در بسياري از داروهاي خانگي موثر به كار برد. ما در این مطلب به گذشته ی لوازم آرایشی پرداختیم. نظرات خود را با ما درمیان بگذارید.
در ایران هم طبق یافتههای باستانشناسان، آرایش چشم از ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح و به گونهای همهگیر در بین مردم رواج داشته است. طی حفاری ها و کاوش هایی که در هفت تپه در استان خوزستان انجام شد، نوعی لوازم آرایشی کشف شده که کاربردی مانند رژ لبهای امروزی داشته است. آثار تاریخی باقی مانده از عهد باستان ایران به ما اطلاعات جالبی درباره مواد رنگی که برای رنگ کردن مو، ناخن و پوست استفاده می شدند، می دهد. این مواد از ريشه و برگ درختان و مواد گياهی و معدنی تهيه میشده است. در ایران باستان هم از دوران هخامنشی استفاده برای تیره کردن چشمها از سرمه و برای رنگ کردن موها از حنا، روشنتر کردن پوست از سفیدآب و وسمه ( گیاهی خانواده گل شب بو ) برای تیره و ضخیم کردن ابروها استفاده میشد.
حتی در آن زمان داشتن خال هم یکی از معیارهای زیبایی به حساب میآمد. به همین دلیل خیلی از زنان در آن دوره در آرایش خود از گذاشتن خال بر چهره غافل نمی شدند. هرچند سبک آرایشی در دورههای مختلف در ایران تغییر کرد اما آنچه در تاریخچه آرایش ایران مشخص است، در ایران باستان آرایش کردن فقط برای زنان متاهل ممکن بود. همچنین گفته میشود، این امر بین زنان پادشاهان بیشتر مرسوم بوده است به طوری که برای ملاقات با پادشاه زمان زیادی را صرف آرایش و معطر کردن خود میکردند.
منبع رومیگن برم بخونم
سلام از چندتا مقاله خارجی برداشته شده و جمع بندی شده متاسفانه منابع ثبت نشده.